MAKALELER

İYİ DEĞİLİM DEMEK BİLE CESARET İSTER

Bazen “iyiyim” demek, en büyük yalandır. Ve ne gariptir ki, bu yalanı en çok kendimize söyleriz. Gülümserken kırılır içimiz, konuşurken susar iç sesimiz… Sorana hep aynı cevap: “İyiyim…” Ama aslında, iyi değilim. Ve artık bunu söylemekten utanmıyorum. Çünkü güçlü görünmekten yoruldum.

MÜTEAHİTLERİN SATIŞ OYUNUNA DİKKAT

Müteahhitlerin satış stratejileri, maalesef ki günümüzde güvenin en çok zedelendiği alanlardan biri haline geldi. Ev alma hayali kuranlar, o parlak görsellerin, lüks maketlerin büyüsüne kapılıp imza attıkları sözleşmelerin, teslimat anında büyük bir hayal kırıklığına dönüştüğünü görüyor. Bu durum, sadece maddi bir kayıp değil, aynı zamanda insanların hayallerinin ve güveninin de yıkılmasına yol açıyor.

Sıcaklar Yakıyor, Ekonomi Kavuruyor

Ağustos... Havanın sıcaklığı mı desem, cebimizin yangını mı? Karar vermek zor. Termometre 41’i gösteriyor, market etiketi 81’i. Klima açsan elektrik faturasına, açmasan tansiyona yakalanıyorsun. Sıcaktan uyuyamıyoruz, borçlardan da. Bu ülkede artık gece uykusu da lüks.

SABIR TÜKENTİ, TAHAMMÜL KAYIP..

Bir zamanlar insanlar beklemeyi bilirdi. Bir haberin gelmesi günler, bir sevdanın büyümesi aylar, bir yaranın kabuk bağlaması yıllar alırdı. Zamanın ruhu sabırla yoğrulmuştu. Şimdi ise her şey hızın insafına kaldı; sabır bir meziyet olmaktan çıktı, tahammülse neredeyse delilik sayılıyor.

Mutsusuz

Bazı kelimeler vardır, henüz sözlüklerde yeri yoktur ama hayatın tam ortasına oturur. “Mutsusuz” mesela… Ne tam anlamıyla mutsuz, ne de mutlu. Arada bir yerde. Yüzünde sahte bir tebessümle, içinde sus pus olmuş duygularla dolaşan kalabalıklar…

Mevsim Değil, Gerçeklik Değişiyor

Temmuz ayındayız… ama öyle alıştığımız gibi değil. Hani çocukken öğlen sıcağında dışarı çıkamazdık ya, şimdi sabah 9’da bile asfalta yumurta kırsan pişer.

Alanımı Geri Almak

Bazen bir bakarsın, hayatın tam ortasında ama kendi alanının dışında yaşamışsın. Herkesin ihtiyaçlarına koşarken, kendin hep en sona kalmışsın. Birileri küser diye susmuşsun, birileri alınır diye ertelemişsin, ama en çok kendinden eksiltmişsin.

GÖLGELERİN BİLE KAÇTIĞI ZAMANLAR..

Gün ortası… Gölgeler bile saklanacak yer arıyor. Güneş artık bir ısı kaynağından çok, gökyüzünde duran dev bir ceza gibi. Eskiden yaz aylarını özlerdik; şimdi kliması bozuk bir otobüste, camı açılmayan bir binada, çatısı teneke bir evde hayatta kalmaya çalışıyoruz. Bu artık bir mevsim değil, bir direniş.

TOPRAĞIMIZI VE ÇİFTÇİLERİMİZİ BİZE KÜSTÜRMEYİN

Bir yanımızda yemyeşil ovalar, bereket fışkıran topraklar... Diğer yanımızda ise bu toprağı işleyen, alın terini damlatan, ama ne yazık ki borç içinde yüzen bir çiftçi kesimi. Buğdayından pamuğuna, mısırdan ayçiçeğine kadar her ürün, çiftçinin elinde bir umut olmaktan çok, her geçen gün büyüyen bir endişe yumağına dönüşüyor. Toprağımız varken, çiftçimiz neden doyamıyor? İşte bu, üzerinde durulması gereken en can alıcı soru.

Kendine İhanetin Ağır Yükü

Bazen dışarıya karşı dimdik dururken, içeriye doğru sessizce yıkılır insan. Kimse görmez o çöküşü. Çünkü gözle değil, vicdanla, kalple ve bazen bir aynaya yalnız başına bakarken fark edilir: Kendine ihanet etmişim.